آیا قلب "حافظه" دارد؟ بررسی نقش سلول‌های قلبی در ذخیره‌سازی اطلاعات عصبی
برای سال‌ها تصور می‌شد که تنها مغز محل ذخیره‌سازی اطلاعات، حافظه و احساسات است. اما پژوهش‌های جدید، به‌ویژه در زمینه پیوند قلب، سوالات عجیبی را مطرح کرده‌اند: چرا برخی گیرندگان پیوند قلب، ویژگی‌های شخصیتی یا علایق فرد اهداکننده را نشان می‌دهند؟
پدیده‌ای که در منابع علمی‌با عنوان "memory transference in heart transplant patients"شناخته می‌شود، تاکنون در موارد محدودی گزارش شده، اما انکار آن سخت است. برخی نظریه‌ها مطرح می‌کنند که سلول‌های قلبی ممکن است نوعی "حافظه سلولی" داشته باشند. این حافظه نه به شکل حافظه آگاهانه مغزی، بلکه به‌صورت الگوهای بیوشیمیایی یا الکتریکی ذخیره می‌شود.
همچنین مشخص شده که قلب دارای شبکه‌ای گسترده از نورون‌ها (حدود 40 هزار نورون) است که با عنوان "مغز کوچک قلب" یا intrinsic cardiac nervous systemشناخته می‌شود. این شبکه توانایی پردازش اطلاعات به‌طور مستقل از مغز را دارد و با سیستم عصبی مرکزی تعامل میکند.
در حالی که هنوز شواهد کافی برای اثبات نقش قلب در ذخیره خاطرات وجود ندارد، اما این یافته‌ها مرزهای قدیمی‌میان مغز و سایر اندام‌ها را به چالش کشیده‌اند. شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور، مجبور شویم تعریفی جدید از "مرکز احساسات و هویت انسان" ارائه کنیم.